5 wierszy o Bożym Narodzeniu

Dzień dobry wszystkim! 

Dziś IV Niedziela Adwentu. Święta za rogiem, to już ostatnia prosta, 22 dzień Adwentu, za 6 dni Wigilia Bożego Narodzenia. Z tej okazji tak sobie wymyśliłam, że dzisiejszy wpis bedzie poświęcony wierszom z motywem świąt. Nieodmiennie zadziwia mnie to ile jest dzieł poświęconych Bożemu Narodzeniu, Wigilii w ogóle tym pięknym świętom. Niesamowite jest to, że są one swego rodzaju natchnieniem dla poetów stąd tak wspaniałe wiersze . Dziś przedstawię Wam 5 z nich, wśród nich nie mogło zabraknąć mojego ukochanego Baczyńskiego ❤️

Aniołowie, aniołowie biali,

na coście to tak u żłobka czekali,

po coście tak skrzydełkami trzepocząc

płatki śniegu rozsypali czarną nocą? 

Czyście blaskiem drogę chcieli zmylić

tym przeklętym, co krwią ręce zbrudzili? 

Czyście kwiaty, srebrne liście posiali

na mogiłach tych rycerzy ze stali,

na mogiłach tych rycerzy pochodów,

co od bata poginęli i głodu? 

Ciemne noce, aniołowie, w naszej ziemi,

ciemne gwiazdy i śnieg ciemny, i miłość,

i pod tymi obłokami ciemnemi

nasze serce w ciemność się zmieniło. 

Aniołowie, aniołowie biali,

o! przyświećcie blaskiem skrzydeł swoich,

by do Pana trafił ten zgubiony

i ten, co się oczu podnieść boi,

i ten, który bez nadziei czeka,

i ten rycerz w rozszarpanej zbroi,

by jak człowiek szedł do Boga-Człowieka, 

aniołowie, aniołowie biali.

- " Kolęda"  Krzysztof Kamil Baczyński 

A podana jest gdzieś ulica

(lecz jak tam dojść? którędy?),

ulica zdradzonego dzieciństwa,

ulica Wielkiej Kolędy.

Na ulicy tej taki znajomy

w kurzu z węgla, nie w rajskim ogrodzie,

stoi dom jak inne domy,

dom, w którym żeś się urodził.

Ten sam stróż stoi przy bramie.

Przed bramą ten sam kamień.

Pyta stróż: ?Gdzieś pan był tyle lat?"

?Wędrowałem przez głupi świat ".

Więc na górę szybko po schodach.

Wchodzisz. Matka wciąż taka młoda.

Przy niej ojciec z czarnymi wąsami.

I dziadkowie. Wszyscy ci sami.

I brat, co miał okarynę.

Potem umarł na szkarlatynę.

Właśnie ojciec kiwa na matkę,

Że czas się dzielić opłatkiem,

więc wszyscy podchodzą do siebie

i serca drżą uroczyście

jak na drzewie przy liściach liście.

Jest cicho. Choinka płonie.

Na szczycie cherubin fruwa.

Na oknach pelargonie

blask świeczek złotem zasnuwa,

a z kąta, z ust brata, płynie

kolęda na okarynie:

Lulajże, Jezuniu,

moja perełko,

Lulajże, Jezuniu,

me pieścidełko.

- „ Powrót” Konstanty Ildefons Gałczyński

To właśnie tego wieczoru,

gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,

w serca złamane i smutne

po cichu wstępuje otucha.

To właśnie tego wieczoru,

zło ze wstydu umiera

widząc jak silna i piękna

jest Miłość gdy pięści rozwiera.

To właśnie tego wieczoru,

od bardzo wielu wieków,

pod dachem tkliwej kolędy

Bóg rodzi się w człowieku.

Emilia Waśniowska „Wieczór wigilijny”

Tam, kie­dy w ci­chą

noc du­cho­wie czar­ni

W śnie­go­wej krę­cą się bu­rzy

i wi­chrze,

Ja­sna ko­lę­da w przy­ćmio­nej

pie­kar­ni

Pła­ka­ła — w ryt­my ubra­na

naj­lich­sze.

Z nią usy­pia­li lu­dzie go­spo­dar­ni,

A od serc na­szych mie­li ser­ca

cich­sze,

A gdy się rwa­li z ubo­giej po­ście­li,

To więc do sza­bli

— albo do ką­dzie­li

- Juliusz Słowacki " Jasna kolęda"

Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,

Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na

 niebie,

Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny

Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.

- Cyprian Kamil Norwid

***