Szumiące zboże cz.1

Hej Kochani! ❤

Przychodzę do Was dzisiaj z wyjątkową sesją zdjęciową na tle szumiącego zboża. Uwielbiam lipiec właśnie za takie cuda natury. Błękitne niebo, szum dojrzewających kłosów i śpiew ptaków. Można się rozpłynąć prawda? Też lubicie takie klimaty? Ale dzisiaj nie tylko chciałabym się Wam pochwalić sesją ale i tekstem jaki wymyśliłam kilka dni temu. Mam nadzieję, że przypadnie Wam do gustu. A zatem zapraszam do oglądania i do czytania!❤

Jaka ona była? Inna niż każda inna którą spotkał w swoim życiu. Wystarczyło jej spojrzenie by miękły mu kolana, w brzuchu fruwało tysiące motyli a oddech stał się przyspieszony. Rozpalała go swoją obojętnością, gdy zbyt natarczywie próbował się do niej zbliżyć. Podchodził coraz śmielej, próbował z całych sił przekonać  ją by spróbowała. Patrzyła na każdy jego ruch, czasami przygryzując wargę z lekką ironią. Nienawidziła szybkich chłopców, którzy  tylko czekali na jej zielone światło. Czekali aż podwinie jej się noga. Aż straci nad sobą panowanie, rzuci się pierwszemu lepszemu na szyję, podda się i przegra całą tą zabawę. To ona wyznacza reguły tej gry. Ona i tylko ona wie kiedy przesunąć swój pionek o kolejne pole dalej. Ona była królową. Szachownica należała do niej. Oni mogli jedynie powolutku kierować się do jej królestwa. Małymi kroczkami. Każdy choć nawet najmniejszy i zbyt porywczy ruch nokautowała z szybkością światła. Nienawidziła takich co chcieli ją tu i teraz, zaraz. Czekała na coś wyjątkowego. Na tego co oczaruje ją innością. Obdarzy ciepłem, rozpali inteligencją. Otuli dobrocią. Otoczy bezpieczeństwem. A tym co ma jej do zaoferowania będzie zaufanie i dozgonna miłość. Nie jarają jej szybkie numerki. Jest już za „stara” na takie gierki. Zmęczona związkami opartymi na braniu nie dawaniu. Zmordowana uganianiem się za miłością. Kajaniem się. Błaganiem o litość. Ona nie chce zdobywać. Ona chce być zdobywana. To on ma być myśliwym. Ale ma zrobić to w taki sposób by nie spłoszyła się niczym sarna na łące widząc broń myśliwego. On musi ująć ją swoją mądrością. Nie tym co ma w spodniach. Nie tym co na kilka minut da jej w łóżku. On ma ją rozkochać swoją inteligencją. Potem przyjdzie czas na inne rzeczy. Powoli. Małymi krokami. Dzisiaj lekkie muśnięcie po plecach, jutro buziak w policzek. Nie tak szybko. Nie od razu wszystko dostanie. Ona wie ile dać na początku. To ona go karmi. Karmi go małymi kawałkami tak by szybko się nią nie zadławił. Na początku dostaje tylko kęs by potem smakować się pysznym obiadem. Z dwóch dań to zależy czy taki mu ona „przygotuje”. Czy zasłuży na dokładkę. Czy może okaże się kolejnym skończonym palantem jakich spotkała nie raz w swoim życiu. Po tych doświadczeniach jest ostrożna. Nie ufa nikomu. Czasem nawet samej sobie. Czy ona się czegoś boi? Porażki? Raczej nie. Jest zbyt silna by dać się złamać, zbyt odważna by pozwolić się poniżyć, zbyt mądra by oddać się w niepowołane ręce. Do niej faceci podchodzą w aksamitnych rękawiczkach. Nie lubi lepkich dłoni, nasączonych egoizmem i wysokim ego. Po  prostu tego nie znosi. Ni wyobraża sobie z taką osobą rozmawiać a co dopiero być i dzielić swoje życie. Ona chce mężczyzny z krwi i kości którego usta, szyja, policzki, serce będą zarezerwowane tylko dla Niej. On ma być cały Jej. Ona cała Jego. On ma kochać całym sercem, dawać poczucie bezpieczeństwa ale i wolności. Ona mu miłość, wierność i zaufanie. Podsumowanie: Jaka ona jest? Wyjątkowa. Jesteś nią Ty i Ty, Twoja koleżanka, przyjaciółka i sąsiadka. Musisz tylko umieć się cenić wysoko, nie dać sobie wejść na głowę. Być rozważna ale i romantyczna. Z czasem ten odpowiedni się pojawi. Uwierz mi Ty pięknoto!

koszula - Sinsay

spodnie - Pepco

klapki - zwykły stacjonarny sklep

kapelusz - zwykły stacjonarny sklep