Jakie plany na dzisiaj? Ja byłam
na zakupach ( przed świętem 1 listopada trzeba narobić trochę zapasów ;-) ),
upiekłam ciasto a teraz szykuję się do corocznego maratonu filmowego
rozpoczynającego się oczywiście „ZMIERZCHEM”. A tak w ogóle przychodzę do Was z
obiecaną „halloweenową” stylizacją. Piszę w cudzysłowie, nie mam strasznego
makijażu, peruki i innych tych ozdób jakie mają prawdziwe halloween girls.
Jednak postanowiłam pokazać Wam Total Black Look, idealny moim zdaniem właśnie
na Halloween. Seksowna czarna sukienka z chokerem +czarne rajstopy do tego urocze
, czarne oxfordki i wieje nieco grozą. Bardzo lubię czasem wskoczyć w czerń od
stóp do głów. Nie tylko czerwień dodaje kobiecie zmysłowości. Uważam, że także
odpowiednio dobrana czerń również robi swoje. Liczę na pozytywny odzew z Waszej
strony. Czekam też na komentarze jak Wy spędzacie Halloween? Czy w ogóle je
obchodzicie? A ja wracam już do szykowania się na mój filmowy wieczór.
Oczywiście z moimi ulubionymi chrupkami Monster Munch rzec jasna ;-)
Jutro Halloween. Amerykańskie święto duchów, zjaw,
czarownic, wampirów, wilkołaków i innych
różnych straszydeł. Dzieciaki przebierają się za dane straszydło, następnie
biorą ze sobą koszyczek bądź jakieś małe wiadereczko i ruszają do swoich
sąsiadów na cukierkowy łów. Tak jest w Ameryce, ale po części bywa też tak w
Polsce. Kult Halloween od wielu już lat gości także w naszym kraju. Powszechnie
znane są bale przebierańców, wykonywane są upiorne makijaże i urządzane
halloweenowe party. Sama lubię takie mroczne klimaty jednak aż tak mocno się w
to nie wczuwam. Lubię te dekoracje, lubię oglądać różne kostiumy, ubrania
inspirowane Halloween. Bardzo lubię też wieczorem posiedzieć w ciemności przy
świetle dyniowego lampionu. Jednak memu
sercu jest bliższe święto które jest po Halloween.
1 i 2
listopada jest dla mnie zawsze dniem zadumy, refleksji i modlitwy. Dniem bez
Internetu i mediów społecznościowych. To wtedy idąc na cmentarz i zapalając tą
symboliczną świeczkę na grobie moich dziadków, pradziadków, zmarłych wujków i
ciotek czuję to ciepło jakie emanuje z tej zniczy ale i to ciepło dusz jakie
mnie wtedy otaczają. Bo wierze w to że przy mnie są. Każdego dnia. Stojąc nad
grobem rodziców mojej mamy, zamykając oczy widzę moją ukochaną babcię.
Widzę jak siedzimy razem w jej kuchni na kanapie, jak częstuje mnie swoimi
przepysznymi pączkami i herbatką z sokiem z malin. Widzę jak siedzi na ławce i
wygląda mnie czy do niej nie idę. Jak nazywa mnie swoją kochaną wnusią. Dziadka
niestety nie pamiętam, umarł 5 lat przed moimi narodzinami. Mimo, że go nie
znam to jego także będąc na cmentarzu widzę jakby obok mnie stał. Wiem, że każdy
wierzy w co chce i ma do tego pełne prawo jednak ja wierzę w to, że oni są w
niebie. Że są szczęśliwi, że już nie cierpią jak za swojego życia szczególnie
wtedy gdy dopadła ich choroba. Smutek, że ich nie ma obok mnie ale też radość
,że już się nie męczą napawa tego dnia moje serce.
Dlatego uważam ,że owszem warto
po części obchodzić Halloween ( jest to nawet fajna zabawa)jednak nie warto zaprzepaszczać naszych
rodowitych świąt czczenia zmarłych jakie przypadają na 1 i 2 listopada.Przecież te dni są takie piękne, to, że
możemy pójść na grób ukochanej przez nas osoby, zapalić jej znicz, zatrzymać
się na chwilę. Na to praktycznie czekamy cały okrągły rok. Owszem odwiedzamy
zmarłych przez cały rok jednak w te dni jest w tym jakaś moc. Ja ją czuję.
Każdego roku bardzo głębokoprzeżywam te
chwile. I gdy kończy się październik kompletuję znicze, kupuję kwiaty i z
niecierpliwością czekam aż zostaną one ustawione na nagrobkach osób które
kochałam, kocham i już zawsze będę kochać.
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się
staje
potem cisza normalna więc całkiem
nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z
rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde
szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od
jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w
lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy
ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż
umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno
Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na
zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko
odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia
pierwszą.
ks. Jan Twardowski
Niesamowite a zarazem straszne jest to jak szybko przemijamy, jak
szybko odchodzą Ci których kochamy. Czasem wystarczy chwila by czyjś płomień
który pali się tak jasnym światłem zgasł na zawsze. Chwila by ktoś odszedł… W
dzisiejszych czasach zapominamy o przemijaniu. Myślimy, że to nas ominie, że
jesteśmy nieśmiertelni i niepodatni na choroby. Bzdura jakich mało. Przez pogoń
za pieniądzem tracimy zdrowie, potem tracimy pieniądze by to zdrowie odzyskać.
Albo się to uda albo i nie. Czasem przegrywamy walkę z chorobą. Umieramy
w samotności bo byliśmy oschli wobec tych którzy nas kochali. Umieramy
pozostawieni sami sobie, bo zapomnieliśmy że ludzi trzeba kochać tu i teraz. Bo
przecież jutra może już nie być. Jutro może być już za późno. Mówią, że śmierć
nie jest straszna dla tego kto umiera. Ona jest straszna dla nas żywych. Jest
straszna bo pozostawia w nas pustkę, bo zostajemy sami. Ten ktoś odszedł a my
zostajemy. Fakt może będzie nam dane kiedyś się z nim spotkać. Nie wiemy kiedy
to nastąpi przeraża nas to, boimy się tego. Dlatego tak ważne jest by kochać
kogoś za życia. By po jego śmierci mieć czyste sumienie, że obdarzaliśmy go i
nadal obdarzamy (bo przecież to, że odszedł nic nie zmienia) gorącym uczuciem.
PS. Pamiętajcie o tych którzy
odeszli, zapalcie im symboliczną świeczkę. Dla nas to chwila, dla nich otucha i
symbol pamięci.
Tak jak miesiąc temu przychodzę
do Was dzisiaj z mixem zdjęć. „Październik w obiektywie telefonu” jest
kolejnym puzzlem do mojej blogowej układanki podsumowań miesiąca. Postanowiłam
zrezygnować z takiej nazwy, ponieważ jest jej mnóstwo na innych blogach. A
przecież trzeba się wyróżniać, być unikatowym, jedynym w swoim rodzaju prawda?
Mam ogromną nadzieję, że ten mix przypadnie Wam do gustu nawet lepiej jak
poprzedni. Choć „Wrzesień w obiektywie telefonu” również cieszył się nie małą
popularnością, liczę na to, że październik go przebije. ;-) Wszystko w Waszych
rękach ;-)
PS. Seria "kosmetyczni ulubieńcy
miesiąca" niestety nie pojawi się już w październiku na blogu. Przyznam szczerze
że ten miesiąc jest tak mega inspirujący, że trudno jest mi te wszystkie
pomysły przelać na bloga. Nie wystarczyło mi czasu. Czasami żałuję, że
październik nie ma więcej niż 31 dni :D Jednak mam dla Was niespodziankę. W
środę ( w Halloween) pojawi się na blogu moja no może nie do końca halloweenowa
stylizacja ale taka na którą patrząc powieje trochę grozą. Na dziś to już
wszystko a na blogu widzimy się już w najbliższą środę. Buziaki
LUBLIN ❤
naleśnikowe love ❤❤❤
kocham latte ❤ / ciągle w trasie
ulubione ❤ / uwielbiam tą książkę❤
słodka rozpusta❤
jesienny look / selfiki w samochodzie
kucharzymy ❤❤❤
akcja różowa wstążka / Sinsay❤❤❤
idealny jesienny wieczór ❤
New Look ❤ / "Do wszystkich chłopców,których kochałam"
Wieczorową porą przychodzę do Was z pierwszym postem w całości poświęconym Halloween. Jak wiemy do tego święta czasu coraz mniej. Czy wybierasz się na bal przebierańców, czy tylko symbolicznie je celebrujesz znajdziesz w tym wpisie garść inspiracji. Osobiście przed Halloween wydrążam dynię i robię z niej lampion. Uwielbiam też objadać się duszkami Monster Munch i oglądać "ZMIERZCH". Jedyny horror który jeszcze jakoś przetrawię :D Ale dziś nie o horrorach a o kolekcji sklepu ZAFUL idealnej na Halloween i nie tylko. Niektóre ciuszki i dodatki jakie wybrałam są dość uniwersalne. Po Halloween też można w nich wyskoczyć :-)
Od kilku a nawet kilkunastu już lat październik jest
miesiącem walki z rakiem piersi. Miesiącem w którym, powtarzane jest jak ważne
jest by dokonywać samobadania, robić badania profilaktyczne. Po prostu mieć się
na baczności bo rak atakuje w najmniej spodziewanym momencie. Wystarczy chwila
nieuwagi a nasze życie może wywrócić się o 180 stopni. I to dosłownie, dlatego
tak ważne jest by o tym pamiętać. Stosować się do tych zasad, badać się i
najważniejsze z całych sił o siebie dbać.
Niejednokrotnie przeglądając katalog AVON natrafiałam na
strony poświęcone tej inicjatywie. Strony na, których znajdowały się zazwyczaj
gadżety z różową wstążką – symbolem walki z tą paskudną i jakże wyniszczającą
chorobą. Chorobą, która rocznie dotyka tysięcy kobiet w Polsce i na całym
świecie. Chorobą przez którą dzieci tracą swoją matkę, przyjaciółka traci swoją
przyjaciółkę albo matka traci córkę. W dzisiejszym poście ( choć chciałam
zrobić ten post wcześniej, ciągle coś mnie zatrzymywało) chciałabym pokrótce
opowiedzieć Wam o akcji AVON kontra rak piersi, a także zachęcić Was do wzięcia
w niej udziału. Poszerzajmy wiedzę o tej chorobie, walczmy z nią. Żeby wygrać
trzeba walczyć. Żeby wiedzieć trzeba regularnie się badać. Nie zapominajmy o
tym. NIGDY. A kupując produkty oznaczone różową wstążką w dużym stopniu
wspieramy tą piękną inicjatywę.
Czy
wiesz, że …
Każdego
roku notuje się ponad 15 tysięcy nowych zachorowań. Co roku na raka piersi
umiera blisko 5 tysięcy kobiet, głównie z powodu wykrycia choroby w zbyt
zaawansowanym stadium.
O kampanii
Avon dba o kobiece piękno
w każdym aspekcie: to firma, która dostarcza tusz do rzęs, ale i zapewnia
środki do życia. Firma, która walczy ze zmarszczkami, ale i prowadzi batalię z
rakiem piersi. Firma, która wie, że piękne usta to skarb, ale też otwiera usta
i zabiera głos w sprawie walki z przemocą w rodzinie oraz niezależności
finansowej kobiet.
W 1992 roku ruszyła
globalna kampania Avon kontra Rak Piersi. Jej celem jest walka z chorobą, która
jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet. Profilaktyka i
działania podnoszące świadomość społeczną w zakresie tego schorzenia to
najważniejszy strategicznie projekt prowadzony przez Avon na świecie.
W Polsce kampania Avon kontra Rak Piersi prowadzona
jest od 1998 roku i jest jedną z największych inicjatyw społecznych
prowadzonych w Polsce. Celem akcji jest szerzenie wiedzy na temat
profilaktyki raka piersi oraz uświadamianie kobietom, że wcześnie wykryta
choroba jest wyleczalna. Taka świadomość może uratować życie! Działania
podejmowane w ramach kampanii mają przypominać, że nowotwór piersi nie jest
wyrokiem, a jedynym i najskuteczniejszym sposobem na wczesne wykrycie
i efektywne zapobieganie rozwojowi choroby jest regularne wykonywanie
badań profilaktycznych.
W ramach kampanii podejmowane są między innymi następujące
inicjatywy: „Gabinety z Różową Wstążką”oraz „Marsz
Różowej Wstążki” a od 2016 roku „Dzień
Różowej Wstążki”.
„Gabinety z Różową
Wstążką” to program umożliwiający kobietom wykonanie badań USG piersi,
kontrolne badania diagnostyczne oraz edukację na temat zachowań
profilaktycznych. W 2017 roku Avon, wraz ze Stowarzyszeniem Amazonki
Warszawa-Centrum, w ramach tej akcji dofinansował 7000 badań w Gabinetach
w całej Polsce.
Stałym elementem Kampanii jest również „Marsz Różowej Wstążki”
(od 2016 roku „Dzień Różowej Wstążki”).
To jedna z tych akcji w Polsce, która zdobyła ogromną aprobatę społeczeństwa,
mediów i wielu znanych osób. Udział w tym wydarzeniu jest sposobem na
poparcie inicjatywy i podkreślenie istoty problemu. Tradycją stało się, że
kobiety mają wtedy także możliwość wykonania USG piersi.
Wszystkie
działania w ramach kampanii prowadzone są dzięki środkom pozyskanym ze
sprzedaży produktów z Różową Wstążką. Więcej o tymTUTAJ
Do
2015 roku udało nam się zebrać na ten cel blisko 17 000 000 złotych!
Gabinety z Różową wstążką 2018
Kliknij TUTAJ na różowąwstążkę w
wybranym województwie, aby dowiedzieć się gdzie znajduje się Gabinet z Różową
Wstążką w Twojej okolicy, zadzwoń i umów się na badanie USG piersi*.
*O możliwości
skorzystania z dofinansowanego przez AVON Kontra Rak Piersi badania
USG decyduje kolejność zgłoszeń.
Bez paniki
Strach
to wielki sprzymierzeniec raka piersi. Ze strachu właśnie odwlekamy wizytę u
lekarza.
·Nie bój się konsultacji z lekarzem. Powiedz mu o swoich obawach.
·Nie lekceważ niepokojących Cię objawów… Zwlekanie i odwlekanie
wizyty u lekarza utrudni leczenie i wpłynie na rokowania.
·Nie wypieraj myśli o chorobie. Możesz ją pokonać, jeśli od razu
zaczniesz się bronić.
·Zapamiętaj, kobiety, które wygrały z rakiem to w znacznej
większości te, które szybko podjęły odpowiednie, zdecydowane działania –
rozpoczęły leczenie.
·Nigdy się nie poddawaj. Dzięki wiedzy, którą właśnie zdobywasz,
Twoje szanse w walce z chorobą wzrosły kilkakrotnie.
·Pamiętaj! Nie każda zmiana w piersiach oznacza nowotwór, ale
każda wymaga konsultacji lekarskiej!
Na zakończenie: Pamiętajmy o tej
akcji nie tylko w październiku ale przez cały okrągły rok. Przez 365 dni ktoś
potrzebuje naszej pomocy. Dzisiaj potrzebuje jej ktoś obcy a jutro możemy
potrzebować jej my. Nie bójmy się pomagać. Pamiętajcie dobro zawsze wraca i to
ze zdwojoną siłą.
Wygląda na to ,że prawdziwa
jesień dała już nam o sobie znać. Niższe temperatury zniechęcają do spacerów za
to zachęcają do pozostania w domu albo wyjścia do pubu, restauracji czy nawet
do kina. Jeśli mowa o zostaniu w domu to uwielbiam jesień za to ,że mogę czytać
książki. Całą masę książek. Nie jest to tak, że nie czytam wiosną i latem.
Wręcz przeciwnie, czytam i to całkiem sporo ale znacznie mniej niż jesienią i
zimą. Uwielbiam to, że mogę teraz zaszyć się pod kocem w ciepłym swetrze,
dresach, z ciepłymi skarpetami na nogach i czytać. Zaś wieczorami wybieram filmy. Wyszukuję ciekawych produkcji, potem
robię sobie miskę popcornu i urządzam maraton filmowy. Jak dla mnie istna
przyjemność. Kto tak jak ja jest maniakiem książkowo-filmowym? ;-) Swoją drogą
zbliżamy się powoli do Halloween. Postanowiłam ogarnąć kilka postów odnośnie
tego święta. Choć sama go nie obchodzę, bardzo lubię te wszystkie straszne
dekoracje, stroje i godne podziwu makijaże. Dlatego jak w zeszłym roku
przygotuję dla Was coś na ten temat.
Korzystając z tego, że w
niedzielę było dość ciepło wybrałam się na małą sesję. Nie było wiatru ale i tak
moje gardło odpokutowało ten sweter z dekoltem w serek. Ale co tam! Czego się
nie robi dla swoich kochanych Czytelników. Stylizacja ze zdjęć to mój look w
jakim byłam w niedzielę w kościele a po nim na wyborach. Biały, ciepły sweter z
dekoltem w serek, zestawiłam ze spódniczką w kratkę i szarym płaszczem.
Jesiennego charakteru dodają czarne rajstopy i oczywiście pantofle na niezbyt
dużym obcasiku. A uwieńczeniem całości, wręcz taką wisienką na torcie jest mój
ukochany kapelusz z Reserved.
